Co w Atmosferze w 2016 - Trener Atmosfery

Nadszedł nowy rok. Szczególny to rok, bo już 10 naszej Atmosfery i moje dożywocie - czyli 25 lat

Wielokrotnie pisałem już o luce szkoleniowej w spadochroniarstwie. To nieokreślona przestrzeń ciasno przylegająca obydwiema swoimi granicami do końca kursu AFF i początku kursu instruktorskiego. Czyli mniej więcej od 10 do 500 skoku.
Dlaczego tak jest również pisałem.
To wynik oczekiwań szanownych konsumentów. W wyniku oczekiwań, głównie cenowych, liczba produktów szkoleniowych maleje do minimum. Konieczne jest zrobienie kursu podstawowego - więc na tym skupia się rynek.
Jeśli komuś zaś marzy się kariera zawodowa, musi odbyć odpowiednie przeszkolenie na kursie instruktorskim. Odpowiedź jest prosta a skutki są opłakane.
Najbardziej niebezpieczna przestrzeń kariery skoczka pozostaje zupełnie brykająca samopas.
Krok po kroku tworzymy w Atmosferze taką oazę, gdzie można robić coś zupełnie po swojemu. Naśladowcy nie dotarli tu jeszcze i możliwe jest szkolenie kameralnych grup - max 3 osoby bez presji zbyt krótkiego czasu - 7 do 10 dni a czasem nawet więcej.
Skoczkom jak widać podoba się takie traktowanie, podoba im się zakres otrzymywanej wiedzy i zdobytych umiejętności bo coraz liczniej powracają podwyższać swoje kwalifikacje.
Dlatego w tym roku troszkę będzie się zmieniać.
Ruszamy z nowym produktem z Trenerem Atmosfery. Tak więc plan szkoleniowy może już wyglądać tak:

Szkolenie w Bazie Spadochronowej Atmosfery

Kurs AFF residential to szkolenie podstawowe.
10 skoków konsolidujących oraz Hop&Pop,
5 skoków coachowanych, kurs układania spadochronu głównego,
ćwiczenia w pilotowaniu spadochronu
po 25 skoku, egzamin i papierologia

Licencja A USPA

skoki w zespołach 2,3 i więcej (przygotowane i omawiane)
ćwiczenie pilotowania spadochronu (jak wcześniej, lądowania zazwyczaj nagrywane i omawiane)
trening wodny
po 50 skoku egzaminy i papierologia

Licencja B USPA

skoki zespołowe, przygotowywane i omawiane
około 100 skoku można zacząć warsztaty trenerskie
obowiązki wyrzucającego,
zasady przygotowywania i prowadzenia wykładów,
zasady przygotowywania i omawiania ćwiczeń w swobodnym spadaniu,
zasady przygotowywania i omawiania ćwiczeń w pilotażu czaszy,
zasady uczenia układania spadochronu,
przygotowywanie bezpiecznych zabaw w powietrzu,
wprowadzanie prostego współzawodnictwa,
okruszek psychologii i zasad komunikacji międzyludzkiej,
zasady pracy kamerzysty spadochronowego,

Tytuł Trenera Atmosfery, który umożliwia

udział w szkoleniu skoczków, którzy zakończyli kurs podstawowy,
prowadzenie i omawianie skoków zespołowych,
po wykonaniu 200 skoków filmowanie formacji i skoków coachowanych

Wypadek Pabla

Nie mogę pozbierać myśli. Może pisanie jakoś się do tego przyczyni. Pablo dziś zginął podczas skoku tandemowego. Poznałem go na wyjeździe do Hiszpanii kilkanaście lat temu, gdy robił ze mną swój AFF. Zawsze uśmiechnięty, pełen energii, sypiący dobrej jakości dowcipami jak z rękawa. Podczas szkolenia nie szło mu świetnie, jeden z moich palców nadal jest wykrzywiony po tym, jak łapałem go z obrotów. Zaskoczył mnie wtedy swoją postawą. W żaden sposób nie załamywał się, nie biadolił tylko trenował na ziemi i skakał aż wyszło mu tak, jak tego chciał. Potem miałem okazję przekonać się, że taki miał charakter. Poznałem go jako uporządkowanego i bardzo zadaniowego człowieka. Skrupulatnie realizował swoje zamierzenia. Kilka lat później nauczyłem go jak skakać w tandemie. Na tandemie zakończyło się jego życie. Żona, dwoje małych dzieci. Młody człowiek, więc najpewniej też rodzice. Mama, dzień mamy. Wiem, że los dopada na przeróżne sposoby. Wypadki komunikacyjne, choroby. Co komu pisan

Samolot An-2

An-2 to dwupłatowy samolot wielozadaniowy klasy STOL (Short Take Off and Landing). Długość drogi rozbiegu i dobiegu to około 200 metrów. Antek wyposażony jest w gwiazdowy silnik wolnossący, któremu mocy na małych wysokościach wystarcza do przewożenia niemal dwóch ton balastu. Jednak wraz ze wzrostem wysokości, gdy spada ciśnienie powietrza, brak wystarczającej ilości tlenu dusi koniki mechaniczne z początkowej wartości 1000.

Planowanie lądowania - ważny element bezpieczeństwa

Przygotowanie ścieżki podejścia w danych warunkach atmosferycznych i terenowych powinno być rozpoczęte od obserwacji lądowania innych skoczków. Im mniej doświadczenia, tym wnikliwsza obserwacja. Najlepiej wytypować sobie uczestników skoku, który mają podobnie obciążone spadochrony. To, co będzie szczególnie istotne dla naszego planu to kąt, pod jakim szybują spadochrony na prostej do lądowania. Oczywiście inne kwestie związane z szybowaniem są także istotne. Obserwacja górnego wiatru, jego siły i kierunku. Zwrócenie uwagi na zawirowania powietrza, czy spadochron się „pompuje”, czy pracuje stabilnie. Wreszcie obserwacja zachowania innych skoczków, którzy zawsze stanowią dla siebie nawzajem potencjalne zagrożenie.

Skoki Spadochronowe

Szukaj na tym blogu