Pozbierane informacje, to nie jest artykuł ;)
Oto niektóre odpowiedzi jakie zadałem AI Gemini przygotowując się do filmu. Nie jest to więc mój artykuł. Zamiast spisywania na kartce pomyślałem, że lepiej zebrać to tutaj, niektóre informacje są bardzo ciekawe i szkoda, aby razem z kartką papieru wylądowały w koszu. Oczywiście każdy może sam zapytać, ale ponieważ siedzę trochę w skokach to miałem pewien pomysł.
Przed Feliksem Baumgartnerem najwyższy skok spadochronowy wykonał Joseph Kittinger.Był to amerykański pułkownik Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, który 16 sierpnia 1960 roku, w ramach projektu Excelsior III, skoczył z wysokości 31 333 metrów. Ten rekord utrzymywał się przez 52 lata, aż do skoku Baumgartnera w 2012 roku. Co ciekawe, Joseph Kittinger był jednym z doradców Feliksa Baumgartnera podczas projektu Red Bull Stratos - skok z 38 969 metrów (14 października 2012)
Dwa olbrzymie projekty:
Kittinger: Projekt wojskowy, finansowany z budżetu państwowego, cel naukowy i obronny, koszty wbudowane w ogólne wydatki testowania systemów ratunkowych dla samolotów wysokopułapowych takich jak U2 przy okazji projektowania. Prawdopodobnie znacznie niższe koszty bezpośrednie na sprzęt niż w przypadku Baumgartnera.
Baumgartner: Projekt komercyjny, finansowany przez prywatną firmę, cel marketingowy i pobicie rekordu, koszt około 20 milionów dolarów, obejmujący całą globalną kampanię promocyjną.
Krótko mówiąc, skok Kittingera był projektem badawczo-rozwojowym o charakterze państwowym, natomiast skok Baumgartnera był megawydarzeniem marketingowym z ogromnym budżetem promocyjnym.
Różnice techniczne między skokami Josepha Kittingera (1960) a Felixa Baumgartnera (2012) były znaczące i odzwierciedlały postęp technologiczny na przestrzeni ponad pięciu dekad. Oto kluczowe aspekty:
1. Skafander ciśnieniowy:
Joseph Kittinger:
Jego skafander był prototypowym kombinezonem ciśnieniowym, zaprojektowanym na potrzeby wojskowego programu badawczego.
Był znacznie cięższy i mniej komfortowy niż współczesne skafandry.
Mimo że zapewniał podstawową ochronę przed warunkami stratosfery, Kittinger doświadczył problemów z rozszczelnieniem rękawicy, co spowodowało bolesny obrzęk dłoni. To pokazuje, jak surowe były warunki i jak niedopracowana była jeszcze technologia.
Był to skafander typu "full pressure suit", co oznaczało, że musiał być hermetyczny, aby chronić Kittingera przed dekompresją.
Felix Baumgartner:
Jego skafander był najnowocześniejszym, stworzonym specjalnie na potrzeby projektu Red Bull Stratos przez firmę David Clark Company (która od lat projektuje skafandry dla NASA).
Był znacznie lżejszy (ok. 45 kg) i bardziej zaawansowany. Wytrzymywał ekstremalne temperatury (od -68 do +38 stopni Celsjusza) i zapewniał stałe ciśnienie wewnętrzne dzięki specjalnej mieszance gazów.
Posiadał zawór kontrolny umożliwiający samodzielną regulację ciśnienia oraz zaawansowany system monitorujący pozycję w locie i komunikacji.
Kask był wykonany z włókna szklanego, wyposażony w system podgrzewający szybę (aby zapobiec zaparowaniu i oblodzeniu) oraz system przyciemniający, chroniący przed silnym promieniowaniem słonecznym.
Skafander automatycznie rozhermetyzował się na niższej wysokości, co pozwoliło Baumgartnerowi na swobodne oddychanie powietrzem.
2. Kapsuła:
Joseph Kittinger:
Jego gondola (kapsuła) była otwarta, co oznaczało, że Kittinger musiał przez cały lot polegać na swoim skafandrze. Nie była to hermetyczna konstrukcja.
Była stosunkowo prosta, wyposażona w aparaturę pomiarową i kamery.
Felix Baumgartner:
Kapsuła Red Bull Stratos była znacznie bardziej zaawansowana technologicznie. Składała się z hermetycznej kuli ciśnieniowej (o średnicy 1,8 metra) wykonanej z włókna szklanego i żywicy epoksydowej, osadzonej w stalowej klatce i obudowie.
Była wyposażona w rozbudowany panel kontroli lotu, systemy podtrzymywania życia, liczne kamery (w tym kamery rejestrujące dane aerodynamiczne), systemy komunikacji i telemetrii.
Jej waga (1360 kg) była znacznie większa niż w przypadku Kittingera, co świadczy o jej złożoności i ilości sprzętu.
3. Balon:
Joseph Kittinger:
Balon Kittingera, choć na tamte czasy gigantyczny, był mniejszy i mniej wytrzymały niż ten użyty przez Baumgartnera.
Był podatny na wpływ warunków atmosferycznych, co czasami opóźniało loty testowe.
Felix Baumgartner:
Użyto balonu wypełnionego helem o ogromnej objętości (850 tys. metrów sześciennych) i ściankach cieńszych niż worek foliowy (grubość jednej dziesiątej foliowego worka). Koszt helu liczony był w milionach dolarów.
Mimo swojej delikatności, był to technologiczny majstersztyk, zdolny wznieść ciężką kapsułę na rekordową wysokość.
Wymagał idealnych warunków pogodowych do startu (porywy wiatru nie mogły przekraczać 9,7 km/h).
4. Stabilizacja i kontrola lotu:
Joseph Kittinger:
Kittinger używał małego spadochronu stabilizującego (drogue parachute) podczas części swobodnego spadku. Mimo to doświadczył silnego wirowania (korkociągu) i utraty przytomności w jednej z wcześniejszych prób, co pokazuje, jak trudne było ustabilizowanie ciała w rozrzedzonej atmosferze.
Jego techniki były pionierskie i opierały się głównie na intuicji i doświadczeniu.
Felix Baumgartner:
Projekt Red Bull Stratos skupił się na opracowaniu systemów minimalizujących ryzyko wirowania, które jest śmiertelnie niebezpieczne na dużych wysokościach.
Mimo to, Baumgartner również wpadł w korkociąg na początku skoku, ale dzięki nowoczesnemu skafandrowi i treningowi był w stanie się ustabilizować.
Jego skafander był wyposażony w "chest pack" – zaawansowany zestaw urządzeń do rejestrowania danych (GPS, telemetria, pomiar prędkości i kąta opadania), co było niemożliwe w czasach Kittingera.
5. Komunikacja i monitoring:
Joseph Kittinger:
Łączność radiowa była zawodna (Kittinger słyszał, ale nie mógł odpowiadać, komunikował się alfabetem Morse'a).
Monitoring medyczny i telemetryczny był bardzo ograniczony w porównaniu do dzisiejszych standardów.
Felix Baumgartner:
Projekt Stratos dysponował zaawansowanym centrum kontroli misji z ciągłą komunikacją i monitorowaniem funkcji życiowych Felixa.
Ogromna liczba kamer (ponad 30) na skafandrze i kapsule, transmisja na żywo do milionów widzów na całym świecie – to było niemożliwe w 1960 roku.
Podsumowując, skok Kittingera był heroiczny i pionierski, wykonany na granicy możliwości ówczesnej technologii, często z improwizacjami i narażaniem życia. Skok Baumgartnera, choć również ekstremalny, był efektem dziesięcioleci rozwoju technologicznego, z wykorzystaniem zaawansowanych materiałów, systemów komputerowych, telemetrii i precyzyjnego planowania, które miały na celu maksymalizację bezpieczeństwa i zebranie bezprecedensowej ilości danych.
Rekord prędkości opadania Felixa Baumgartnera
Felix Baumgartner ustanowił rekord w najwyższej prędkości osiągniętej przez człowieka w swobodnym spadku bez napędu.
Oficjalnie osiągnął prędkość , czyli Mach .
Przekroczył barierę dźwięku po około sekundach od wyskoku, a maksymalną prędkość osiągnął po około sekundach. Spadał z prędkością naddźwiękową przez około sekund.
Feliks, ukończył szkołę podstawową i średnią, w wojsku austriackim był instruktorem spadochroniarstwa.
2003 przelot WS nad kanałem La Manche (Red Bull)
2005 zaczyna współpracę z Red Bull w projekcie Stratos
2009 rok, 4 wypadki śmiertelne. 2010 rok przyspieszenie projektu Stratos rozpoczętego w 2005 roku.
2015 rok Feliks wydaje "Szturmując niebo"
Niski koszt produkcji: Szacuje się, że koszt wyprodukowania jednej puszki Red Bulla (same składniki, opakowanie, rozlew) to zaledwie kilkanaście centów amerykańskich (np. $0.09 - $0.15).
Wysoka cena detaliczna: Typowa puszka Red Bulla kosztuje w sklepie detalicznym w zależności od regionu i promocji, od $2 do nawet $4-$5.
Model biznesowy: Red Bull sprzedaje swoje napoje do dystrybutorów lub bezpośrednio do dużych sieci handlowych po cenie znacznie wyższej niż koszt produkcji, ale niższej niż cena detaliczna. Nawet na tym etapie, "przebicie" dla Red Bulla jest znaczne. Niektóre źródła podają, że sprzedają puszkę za około $1.50 - $1.87 do dystrybutorów, co nadal daje kilkunastokrotne przebicie w stosunku do kosztów produkcji.
W maju 2012 roku Światowe Zgromadzenie Zdrowia (World Health Assembly) wezwało do wszechstronnej, skoordynowanej odpowiedzi na zaburzenia psychiczne na poziomie krajowym, co pokazywało rosnące uznanie problemu na najwyższych szczeblach politycznych.
"trzecia strona" tej klasy wyczynów - https://en.wikipedia.org/wiki/Alan_Eustace
OdpowiedzUsuńJego osiągnięcie jest jakoś w cieniu - a chyba szkoda.
Faktycznie. Ja też zapomniałem o tym. Nie było tak rozdmuchane medialnie a jest warte nawet nakręcenia filmu, bo są ciekawe rozwiązania. Dziękuję kolejny raz!
OdpowiedzUsuń