Jaki rodzaj szkolenia spadochronowego wybrać?

Pytanie o rodzaj szkolenia może spędzać sen z powiek poszukującym nań odpowiedzi. Trudno bowiem jednoznacznie określić przewagę któregoś z dwóch, najpopularniejszych rodzajów szkoleń spadochronowych. 

Static Line vs Accelerated Free Fall

Oto główni konkurenci. Dwie zupełnie inne metody, które mogą prowadzić do tego samego celu. Jak dwie różne drogi spacerowe zaczynające się w tym samym miejscu i zbiegające się ze sobą na pewnym etapie szkolenia.
Jeśli popatrzymy wstecz na szkolenie skoczka, który skacze już kilka lat i ma na swoim koncie powiedzmy tysiąc skoków, to jakie znaczenie może mieć jego początkowa metoda szkolenia? Znikome. Nieistotne.
Jeśli jednak będziemy się bawili w ocenę atrakcyjności obu szkoleń, z perspektywy kilku, kilkunastu skoków to rozbieżności mogą być spore i mogą skupiać zarówno zwolenników, jak i antagonistów.

Static Line, skoki na linę, skoki desantowe.

Organizator skoków niczym narzędzie, dobiera metodę szkolenia do tego, jakim samolotem dysponuje, jaką kadrą, oraz jakich klientów się spodziewa. Jeśli samolot z silnikiem

tłokowym, bez doładowania, nie daje sobie rady ze wznoszeniem na pułap 4000 metrów to irracjonalne będzie szkolenie skoczków metodą AFF. Static Line wydaje się być rozwiązaniem optymalnym. Liczba instruktorów zaangażowanych w szkolenie kandydatów może być mniejsza. Przykładowy An-2 może zabrać na pokład 12 skoczków. Jednym z nich może być instruktor a pozostałymi uczniowie szkolenia SL. Ekonomiczność takiego szkolenia przemawia za wyborem tejże metody.

Dla niewtajemniczonych: Static Line to rodzaj szkolenia, w którym początkowe skoki kursu wykonywane są z samoczynnym otwieraniem spadochronu głównego z wysokości 900-1500 metrów. Lina desantowa (lina statyczna, static line) podłączona jest do pokładu samolotu. Uczeń, wyskakując z samolotu inicjuje tym samym otwarcie spadochronu głównego, może to nastąpić poprzez:

• wyrwanie zawleczki zamocowanej do końca liny i start pilocika sprężynowego umieszczonego wewnątrz pokrowca spadochronu,
• otwarcie pokrowca i wyciągnięcie zamocowanej do końca liny desantowej paczki, w której ułożony jest spadochron główny. Paczka zostaje przy samolocie.

Kolejne etapy szkolenia będą polegały na poprawie sylwetki skoczka w momencie  oddzielenia się od samolotu. Następnie skoczek może wyskakiwać samodzielnie i uruchamiać spadochron główny ze stopniowo wydłużanym opóźnieniem. Zwykle będzie to spadochron główny konfigurowany ze sprężynowym pilocikiem i wyzwalaczem w postaci cięgna z uchwytem (ripcord)

Accelerated Free Fall, kurs swobodnego spadania

Jeśli samolot wyposażony jest w silniki turbośmigłowe, lub tłokowe z doładowaniem i wynoszenie skoczków na 4000 metrów nie stanowi ekonomicznego samobójstwa organizatora można wprowadzić metodę szkolenia AFF. Wymaga to dodatkowych uprawnień kadry szkolącej.

Dla niewtajemniczonych: Accelerated Free Fall to rodzaj szkolenia, w którym dwóch instruktorów "towarzyszy" uczniowi podczas swobodnego spadania z 4000 metrów. Stabilizują sylwetkę, podają sygnały korygujące, mogą nagrywać przebieg skoku. Po zaliczenia 7 poziomów szkolenia, skoczek może samodzielnie wyskakiwać z samolotu z 4000 metrów.
Uczeń może wykonywać skoki podczas szkolenia na spadochronie skonfigurowanym ze sprężynowym pilocikiem uruchamianym przez wyzwalacz (to już rzadkość) lub z miękkim pilocikiem umieszczonym w dole pokrowca BOC.

AFF jest niewątpliwie bardziej atrakcyjną wizualnie metodą. Wysokość, swobodne spadanie i materiały filmowe z powietrza przemawiają na korzyść tej metody.

AFF jest dużo bardziej kosztownym początkiem szkolenia. Prowadzi do szybciej osiąganych umiejętności podczas swobodnego spadania jednak każdorazowo wliczone w to szkolenie jest więcej pracy instruktorów, oraz wyniesienie ich na pułap skoku.

Dobry instruktor

Dobry instruktor wyszkoli ucznia dobrze zarówno jedną, jak i drugą metodą. Obecnie połączenie skoków spadochronowych i tuneli aerodynamicznych może zmieniać pozycję szkolenia SL. Ale nawet bez pomocy tunelu instruktor jest w stanie, bez większych problemów, dobrze przygotować ucznia dysponując samolotem latającym na 2500 metrów nie opierając się na metodzie AFF.
Metoda szkolenia to narzędzie. Trening, nadzór instruktorski, uwagi, korekty są ważniejsze niż wybór samej metody.
Warto nawiązać kontakt, lub choćby zebrać informacje na temat szkoleniowca. Jeśli jest szansa, w przypadku wątpliwości, porozmawiać z instruktorami to lepiej kierować się intuicją i wybrać instruktora a nie metodę.

Ciągłość szkolenia to bezpieczeństwo

Na etapie poszukiwań ośrodka szkolenia warto wziąć pod uwagę, czy zachowana będzie ciągłość szkolenia. Czy po zakończeniu szkolenia podstawowego nadal będzie można korzystać z efektywnego nadzoru instruktora, czy tylko na podpis w dokumentacji. Pierwsze kilkadziesiąt samodzielnych skoków może być ważniejszych w przyszłej karierze skoczka niż samo szkolenie podstawowe.

Polecam obejrzeć poniższy film.

Uwaga!
Już jest dostępny poradnik spadochronowy "Co dalej po AFF?"
E-book przeznaczony jest dla mniej doświadczonych skoczków.
Dowiedz się węcej!