Zasada działania pneumatycznego systemu odlodzenia |
Wynika to z faktu, iż odkładający się na skrzydłach lód lub szadź powoduje zwiększenie oporu aerodynamicznego, jednoczesny spadek siły nośnej i wzrost masy samolotu.
Oblodzenie samolotu może być bardzo groźnym zjawiskiem dlatego wiele statków powietrznych wyposażonych jest w systemy przeciwoblodzeniowe (czyli zapobiegające oblodzeniom) oraz systemy odlodzeniowe (usuwanie powstałego oblodzenia).
Aby zdiagnozować zagrożenie samoloty mogą być wyposażane w różnego rodzaju detektory oblodzenia.
Odlodzenie mechaniczne (pneumatyczne) stosowane jest najczęściej w samolotach tłokowych i turbośmigłowych. Sercem układu są gumowe elementy umieszczone na krawędzi natarcia płatów aerodynamicznych. Wtłoczenie powietrza do ich wnętrza powoduje chwilowe uwypuklenie i oderwanie warstwy lodu począwszy od krawędzi natarcia.
Odlodzenie śmigła (elektryczne) polega na podgrzewaniu sekcji płata śmigła, które najbardziej narażone są na oblodzenie. Ogrzewanie zwykle odbywa się naprzemiennie.
Systemy przeciwoblodzeniowe cieplne ogrzewają narażone na oblodzenia części płatowca. Może być to realizowane przez dostarczenie sprężonego powietrza z jednej ze sprężarek turbiny, lub ciepłego powietrza z wymiennika ciepła, gdzie energii dostarczają gorące spaliny.
Płyny przeciwoblodzeniowe stosowane są zarówno na ziemi, przed startem maszyny jak i w powietrzu, gdzie specjalny płyn rozprowadzany jest przez dysze rozmieszczone na krawędzi natarcia. Płynem tym może być glikol choć z opowieści starych mechaników dowiedzieć się można, że bardziej efektywny w powietrzu i użyteczny na ziemi był czysty alkohol etylowy.
Komentarze
Prześlij komentarz