Sytuacje awaryjne - twardy pilocik

Twardy pilocik to dość niefortunne tłumaczenie podstępnej awarii spadochronowej.

Co to w skrócie jest twardy pilocik? To awaria spadochronu głównego polegająca na tym, że skoczek nie może wyciągnąć miękkiego pilocika z kieszonki BOC (Bottom Of Container).

BOC Bottom Of Container

Dlaczego jest tak niebezpieczna? Ano dlatego, że skoczek spada z pełną prędkością i co najważniejsze nie spodziewa się jeszcze awarii. Większość skoczków oczekuje czegoś strasznego w momencie rzucenia pilocika ale jeśli go nie można wyciągnąć to zaczyna się zupełnie niepotrzebna walka.

Kiedy nie możemy wyciągnąć pilocika? Powodów może być kilka:

złe ułożenie pilocika!

Złe ułożenie pilocika,
Zła technika wyciągania uchwytu freefly. Producenci niedawno wprowadzili różne zabezpieczenia przed niechcianym otwarciem czaszy podczas skoków freefly,
Zły stan techniczny BOC - rozciągnięta kieszonka może grozić zarówno niechcianym, przedwczesnym otwarciem jak i zakleszczeniem się pilocika w kieszonce,
To wcale nie jest pilocik co szarpie skoczek, np jest to końcówka taśmy nośnej, jakiś przedmiot w kieszeni lub wysokościomierz instruktora AFF lecącego w kontakcie

Skoczek, który nie może wyciągnąć pilocika zwykle nie daje wiary, że właśnie mu to się przydarzyło. Z wypowiedzi, zasłyszanych przeze mnie, skoczkowie mogą nawet się wstydzić, że nie mogą znaleźć pilocika. Walka, szarpanie się z pilocikiem może doprowadzić do zbyt niskiego otwarcia spadochronu głównego, co w przypadku nałożonej innej awarii będzie krytyczne. Często taka prosta sprawa kończy się uruchomieniem spadochronu zapasowego przez automat AAD i również może grozić dwoma czaszami nad głową.

Podczas tej awarii należy wrócić do neutralnej pozycji i jeszcze raz sięgnąć po pilocik. Jeżeli druga próba nie przyniosła skutku, niezwłocznie otwieramy spadochron zapasowy.

O czym warto pamiętać aby zminimalizować zagrożenie:

Dbamy o stan techniczny kieszonki BOC,
Układamy starannie pilocik zgodnie z instrukcją producenta,
Ćwiczymy na ziemi wyrzucanie pilocika po dłuższej przerwie w skakaniu lub każdorazowo przy planowanym skoku na innym zestawie spadochronowym,
Uczymy się obsługiwać uchwyt pilocika przyjazny freefly
Uczymy się znajdować pilocik wg jednego ze schematów, otwartą dłonią znajdujemy spód pokrowca i prowadzimy dłoń na zewnątrz w stronę pilocika. Lub, w przypadku osób, które mają relatywnie duży pokrowiec na plecach, znajdujemy prawy bok pokrowca i przesuwa dłoń w dół do pilocika. Klepanie ‚na oślep’ nie jest dobrą metodą.

Więcej na temat bezpieczeństwa skoków spadochronowych

Wypadek Pabla

Nie mogę pozbierać myśli. Może pisanie jakoś się do tego przyczyni. Pablo dziś zginął podczas skoku tandemowego. Poznałem go na wyjeździe do Hiszpanii kilkanaście lat temu, gdy robił ze mną swój AFF. Zawsze uśmiechnięty, pełen energii, sypiący dobrej jakości dowcipami jak z rękawa. Podczas szkolenia nie szło mu świetnie, jeden z moich palców nadal jest wykrzywiony po tym, jak łapałem go z obrotów. Zaskoczył mnie wtedy swoją postawą. W żaden sposób nie załamywał się, nie biadolił tylko trenował na ziemi i skakał aż wyszło mu tak, jak tego chciał. Potem miałem okazję przekonać się, że taki miał charakter. Poznałem go jako uporządkowanego i bardzo zadaniowego człowieka. Skrupulatnie realizował swoje zamierzenia. Kilka lat później nauczyłem go jak skakać w tandemie. Na tandemie zakończyło się jego życie. Żona, dwoje małych dzieci. Młody człowiek, więc najpewniej też rodzice. Mama, dzień mamy. Wiem, że los dopada na przeróżne sposoby. Wypadki komunikacyjne, choroby. Co komu pisan

Samolot An-2

An-2 to dwupłatowy samolot wielozadaniowy klasy STOL (Short Take Off and Landing). Długość drogi rozbiegu i dobiegu to około 200 metrów. Antek wyposażony jest w gwiazdowy silnik wolnossący, któremu mocy na małych wysokościach wystarcza do przewożenia niemal dwóch ton balastu. Jednak wraz ze wzrostem wysokości, gdy spada ciśnienie powietrza, brak wystarczającej ilości tlenu dusi koniki mechaniczne z początkowej wartości 1000.

Planowanie lądowania - ważny element bezpieczeństwa

Przygotowanie ścieżki podejścia w danych warunkach atmosferycznych i terenowych powinno być rozpoczęte od obserwacji lądowania innych skoczków. Im mniej doświadczenia, tym wnikliwsza obserwacja. Najlepiej wytypować sobie uczestników skoku, który mają podobnie obciążone spadochrony. To, co będzie szczególnie istotne dla naszego planu to kąt, pod jakim szybują spadochrony na prostej do lądowania. Oczywiście inne kwestie związane z szybowaniem są także istotne. Obserwacja górnego wiatru, jego siły i kierunku. Zwrócenie uwagi na zawirowania powietrza, czy spadochron się „pompuje”, czy pracuje stabilnie. Wreszcie obserwacja zachowania innych skoczków, którzy zawsze stanowią dla siebie nawzajem potencjalne zagrożenie.

Skoki Spadochronowe

Szukaj na tym blogu