Naziemne urządzenia wspomagające szkolenie spadochronowe

Z pozdrowieniami dla Marty, może coś się przyda do jej pracy dyplomowej. Może komuś też to pomoże.

Rama

Bardzo funkcjonalne wspomaganie szkolenia spadochronowego. Zarówno podstawowego jak i doskonalącego.
Rama powinna swoim rozmiarem i położeniem poręczy powinna odzwierciedlać drzwi samolotu, z którego wykonywane są skoki. Można spotkać bardzo wiele konstrukcji o różnym stopniu trudności. Czasem widać olbrzymie zaangażowanie twórców i adoptowanie fragmentu starego samolotu, takiego samego typu jak ten, którego używa się do skoków.
Rama w szkoleniu podstawowym pozwala uczniom na trening: 

• odpowiedniego podejścia do drzwi, 
• odpowiedniego ustawienia się do skoku, 
• oraz odpowiedniego oddzielenia - czy też odbicia, w przypadku AFF to jednoczesne wyjście zespołu

W szkoleniu doskonalącym funkcje te mogą pozostać niezmienne, ćwiczy się: 

• podejście zespołu do drzwi, 
• przyjęcie swoich pozycji i funkcji w formacji, 
• ćwiczenie synchronicznego oddzielenia od ramy,
• można ćwiczyć podział formacji na dwa zespoły wewnątrz samolotu aby nie doprowadzić do utraty jego wyważenia

Młodemu skoczkowi ćwiczenia pomagają utrwalić wiedzę teoretyczną. W momencie silnego stresu przed skokiem pomocne będzie każde wcześniejsze powtórzenie ćwiczenia praktycznego na ziemi. O wiele lepiej utrwala się pamięć gdy angażujemy ucznia do praktycznych ćwiczeń.
Treningi na ramie mogą być bardzo pomocne w zachowaniu prawidłowej separacji pomiędzy grupami. Ćwiczenia na ziemi pozwolą uniknąć denerwującej sytuacji, gdy zespół gramoli się, mylą się im chwyty, kolejność wychodzenia na zewnątrz a na koniec po bezlitosnym wydłużeniu separacji wychodzą w bałaganie bo nie trenowali synchronizowania swojego oddzielenia od samolotu.
W przypadku niektórych samolotów, ćwiczenia w jego kadłubie, podczas postoju są niemożliwe ze względu na ryzyko przechylenia i uszkodzenia ogona. W takich przypadkach rama wydaje się być nieodzownym elementem naziemnej infrastruktury szkoleniowej strefy zrzutu.

Uprząż treningowa

Uprząż treningowa stanowi jeden z niezbędnych elementów wyposażenia ośrodka szkolenia spadochronowego. Jest bardzo ważna dla przebiegu szkolenia podstawowego i powinna być bardzo ważna dla cyklicznego ćwiczenia postępowania w sytuacjach awaryjnych przez doświadczonych skoczków.
Przede wszystkim uprząż powinna być wyposażona w uchwyty odczepiania głównego i uruchamiania spadochronu zapasowego. Dobrze jeśli ma również uchwyty sterownicze na długich gumach. Dzięki temu można ucznia uczyć: 

• jak odhamować spadochron, 
• jak latać na przyhamowanym spadochronie,
• jak poprawiać kierunek przed lądowaniem 
• i jak prowadzić ręce do hamowania spadochronu.

Jeśli uprząż treningowa wyposażona jest w atrapę pilocika miękkiego to jeszcze bardziej ułatwia instruktorowi i studentowi trening naziemny. Można zaczynać postępowanie w awarii od otwarcia spadochronu głównego. Dla początkującego skoczka trening otwierania spadochronu głównego wydaje się być bardzo wskazany jeśli wziąć pod uwagę różnicę w sylwetce przy ćwiczeniach otwierania i sylwetce przy otwieraniu. Gdy w grę wchodzą emocje związane z otwieraniem spadochronu - symulowanie tej sytuacji na ziemi i obserwowanie zachowania studenta są bardzo istotne.
Przynajmniej raz do roku warto zawisnąć sobie w takiej uprzęży i przećwiczyć postępowanie awaryjne.

Wózki maści różnej

Wózki relatiwowe, które najczęściej można spotkać na dużych strefach zrzutu są dobrym narzędziem do ćwiczenia akrobacji zespołowej płaskich formacji sekwencyjnych. Można jednak używać ich również do szkolenia podstawowego metodą AFF. Są dość pomocne przy ćwiczeniu strzały, gdy za wyprostowane nogi można prowadzić studenta i patrzeć jak koryguje kierunek lotu. Można uczyć wykonywania obrotów - w taki sam sposób trzymając za nogi.
Dużo lepszym urządzeniem, niezbyt skomplikowanym jest wysoki wózek, który jest bardzo wygodny dla instruktora. Szczególnie ważnym momentem szkolenia AFF jest pierwszy skok bez kontaktu, gdzie poza stabilizacją poziomą należy wyhamować ewentualne obroty. Wysoki wózek jest bardzo do tego przydatny. Rozkręcamy studenta i patrzymy jak reaguje. Oczywiście można zrobić to samo na normalnym wózku relatiwowym ale wygodniejszy do ćwiczeń jest taki jak na powyższym zdjęciu. Ten akurat sprytnie wykonany jest ze szpuli na kabel energetyczny. Z jednej strony cztery obrotowe kółka, z drugiej gąbka. Wszystko obszyte tkaniną tapicerską.

Schody - sztuka prostoty

Dla początkującego skoczka ocena wysokości hamowania spadochronu może nastręczać problemy przez kilka pierwszych skoków. Oczywiście jest radio, ale radio jest urządzeniem dodatkowym a instruktor ma przygotować swojego ucznia do lądowania nawet jeśli radio nie działa. 

Podawanie wysokości hamowania w metrach wydaje mi się kwestią bardzo niepraktyczną. Oczywiście taką informację można podać i będzie prawdą, że hamujemy spadochron na wysokości około 2-3 metrów. Jednak proste pytanie ucznia - ale to wysokość mierzona od moich stóp, czy od głowy i zaczynamy gmatwać to co może być proste. 

Student wchodzi na schody i widzi. Gdy schodzi ze schodów ćwiczy hamowanie. Gdy przed najniższym schodkiem położymy materac, co może jeszcze zrobić prawidłowy PLF. Schody są bardzo dobre i schody nie wychodzą z mody.

Duża mapa lądowiska

Aby wytłumaczyć jak budować ścieżkę podejścia do lądowania bardzo przydatna będzie mapa lądowiska. Dziś to prosta sprawa, bo dwaj najwięksi producenci automatów spadochronowych - Airtec oraz AAD wykonują takie mapy dla stref zrzutu. Wystarczy przesłać zdjęcie lub grafikę. Mapa jest najbardziej przydatna przy tłumaczeniu, gdzie jest aktywna strefa oczekiwania, z jakimi zakrętami budujemy danego dnia podejście do lądowania oraz gdzie są przeszkody terenowe.
Wystarczy pod nadrukowany banner położyć cienką blachę aby móc na wierchu używać strzał, modeli spadochronów lub znaczników wysokości, które zaopatrzone są w magnesy. Bardzo wygodne.

Stojak ze zdjęciami sytuacji awaryjnych

Dużo łatwiej tłumaczyć, dużo prościej odświeżać pamięć, gdy najważniejsze sytuacje awaryjne są zaprezentowane w jednym miejscu, na dużych fotografiach. Ruchomy stojak pozwala wygodnie używać zdjęć, przy odświeżaniu postępowania w wybranych sytuacjach awaryjnych.

Oczywiście trzeba pamiętać, że instruktor jest w stanie dobrze wyszkolić swojego studenta bez takich pomocy dydaktycznych. Będzie to kosztowało go więcej pracy. Wydaje się więc, że i dla studenta i dla instruktora lepsze jest, gdy strefa zrzutu dysponuje udogodnieniami zmniejszającymi energochłonność szkolenia.

Dla rozluźnienia polecam sympatyczny film ze szkolenia AFF, gdzie większość wyżej wymienionych urządzeń została zastosowana i widać je na filmie